Текст песни Ed Kooyman — Ons Vader + аккорды для гитары
Вступление
Onvindbaar op youtube of Spotify, daarom plakte ik een link naar een mp3 in mijn DROPBOX:
https://www.dropbox.com/s/scmq7is6lolkduk/Ed%20Kooyman%20-%20Ons%20vader.mp3?dl=0
Worked out on request for Chris van Hove
Tekst en muziek: Ed Kooyman
Please: rate (stars left under sheet) or/and add favorite (heart right above)
[Intro]
| D | G | A | D |
| A |
[Verse 1]
D D A D
Ons vader was een struise vent van vijfentwintig jaar,
D D E A
tegen werken dag en nacht had hij geen bezwaar.
D D D G
En zo is 't gekomen dat hij op een zekere keer
G D A D
in de sterkte van zijn jeugd vuurtorenwachter wier.
[Interlude]
| G | D | A | D |
| A |
[Verse 2]
D D A D
Die toren stond daar op een rots in 't midden van de zee,
D D E A
zo schoon gelijk die toren was, zo waren er geen twee.
D D D G
Maar als ge er van boven op staat ziet ge niks dan water,
G D A D
als ge tijd en goesting hebt, ga maar eens zien, hij staat er.
[Interlude]
| G | D | A | D |
| A |
[Verse 3]
D D A D
En daar stond ons vader dan te draaien met zijn lamp
D D E A
tot er op een duistere nacht iets in zijn stralen kwam.
D D D G
Toen dacht hij bij zijn eigen : zie ik goed of zen ik mis,
G D A D
van boven was 't een blote vrouw, van onder was 't ne vis.
[Interlude]
| G | D | A | D |
| A |
[Verse 4]
D D A D
Toen heeft hij dat schoon kind van de verdrinkingsdood gered,
D D E A
ze lag met hare groene staart te drogen op zijn bed.
D D D G
Van boven heeft zo'n zeemeermin ook nooit geen kleren aan
G D A D
en ons vader heeft zijn eigen toen heel efkes laten gaan.
[Interlude]
| G | D | A | D |
| A |
[Verse 5]
D D A D
Ze waren en ze bleven heel gelukkig alle twee,
D D E A
ze speelden op de rotsen en ze zwommen in de zee.
D D D G
Tot er op een zomerdag een drieling wier geflikt:
G D A D
twee klein viskes en den derde dat was ik.
[Interlude]
| G | D | A | D |
| A |
[Verse 6]
D D A D
Ons moeder is toen van verdriet terug in de zee gegon
D D E A
omdat ze wist dat ze nooit geen zeemeerminnekens kopen kon.
D D D G
Ons vader heeft drie emmers met tranen volgeblet,
G D A D
toen heeft hij van koleire die twee viskes opgefret.
[Interlude]
| G | D | A | D |
| A |
[Verse 7]
D D A D
Mijn vrienden, als ge soms eens langs het Noordzeestrand passeert
D D E A
en ge ziet een blote vrouw met een vissesteert,
D D D G
loopt haar dan eens niet voorbij mee uw ogen toe,
G D A D
doet z' alstublieft de groeten, want het is misschien ons moe.